Suyunu sıkıyorum mutsuzluğumun
posasını atıyorum, çöplüğün birine..
Birilerine, mutluluklar çıkarma peşindeyim yine..
Bir bardağı bile dolduramıyorum,
oncası bir bardak etmiyor...
Bileklerimi koyuyorum sofraya, meze diye..
Meşk edilir belki bu gece..
Yudumladığın rakıya karışırım belki,
Bir damlam yeter beyazlatmaya..
Belki bir göz kırparsın sen bana,
çıkmaz sokaktaki hayallere koşarım peşi sıra..
Belki hafif bir rüzgar, üşütür seni
tüm ürpermişliğimi örterim bu gece üzerine,
ısıtsın diye...

Gelmeyeceğin yollara asfalt olsam bu gece..
Çalmayan telefonların başında beklesem..
Yüzmeyeceğin denizler kursam,
göz yaşlarımdan...
Okumayacağın mektuplar yazsam,
ellerimi sende bıraksam,
parmaklarımı unutsam ceplerinde bu gece..
Dudaklarım saçlarına takılsa,
seninle seviştiğim bir rüyaya yatsam bu gece..
Gözlerimi açmayı unutsam..
Göz kapaklarımı arayıp,
bulamasam dudaklarının çekmecesinde...
Tüm nefesimi doldursam, içtiğin sigaraya,
ciğerlerinde bir yer yapsam kendime,
kıvrılıp uyusam ya bu gece..
Özlemden gebersem de bu gece,
çağırmasam seni cenazeme...


Bir yıldız olsam, baktığın gökyüzünde,
atsam kendimi öylece...
İntihar eden yıldızlara ne olur?
Hangi sevgiliyi görürler, bir kevaşenin ellerini tutarken?
Hangi elleri makas yapıp,
kessem şah damarımı.
Hangisi öldürür acısız?
Hangisi tanıştırır uyuşturulmuş bir bedeni,
ölümün şevkatli gözleri ile?
Hangi yolun sonu çıkıyor, deniz gözlerine?
Hangi koya demir atayım,
hangisinde boğulayım?
Söyle bu gece ölmeyeyim de, ne yapayım?