23 Şubat 2012 Perşembe

 Bazen tek ihtiyacımız olan, birazcık ilgi belki de.. 
Birazcık yahu..
Azıcık..
 Bir "günaydın"..
 Bir "nasılsın?".. 
Olmayınca olmuyor fakat,
çok zormuş gibi...

5 yorum:

  1. başkalarının bana karşı davranışından yakınıyorsam,kuşkusuz haksızımdır,çünkü bu her zaman benim onlara karşı davranışımın bir sonucu,bir kopyasıdır.ama yeterince sevilmediğime üzülüyorsam,bu da benim yeterince seven bir insan olmadığımdandır..
    lavelle

    başkalarıyla kurduğumuz ilişkiler her zaman kendimizle kurduğumuz ilişkilerin yansımasıdır

    YanıtlaSil
  2. Doğru.. Bazen de yanlış.. Kimsenin ruhunu okuyamadığımız için o çok çabaladığımız, ilgi gösterdiğimiz insan bize ilgi göstermeyince üzülüyoruz. Hani "kopyası" olacaktı? Olmuyor ne yazık ki.. Bunun yanı sıra, ben de insanlar bana nasıl davranıyorsa, öyle davranmıyorum onlara. Samimi olduklarına inanmıyor, güvenmiyorsam, yaklaşamıyorum, zoraki gülücükler saçamıyorum.. Bu kadar iki yüzlü insan arasında "iyi"liğimizi sunacağımız kişinin doğru kişi olup olmadığını nereden bileceğiz?

    YanıtlaSil
  3. aslında tam bunu demek istiyorum,ötekinin baktığı yerden,sesleniyorum.ötekinin kendine dönük fısıldayışı..
    ama hani illaki bir şey demek ister ya insan belki onun için bunu şu köşeciğe iliştirebilirim..
    yalnızlık iki kişi gerektiren bir şey.
    -----ya da
    hep denedin
    hep çuvalladın
    olsun yine dene
    yine çuvalla
    daha güzel çuvalla
    beckett

    YanıtlaSil