ağlat beni hadi çocuk...
elinde mendilinle koşturdun ya peşimden onca zaman.
hadi biraz da sen ağlat...
vakit çok erken çocuk...
hep bu vakitte gidiyorlar,
hadi sen de toparlan yavaştan...
avuçlarımda kaldı,
çocukluğumdan kalma yaralarımın kabukları,
hani iyileştirecektin ya...
seninkileri de bırak bana çocuk...
bir yudum olmuştun ya sen dudaklarımda,
sanki yeni filizleniyormuş gibi,
anlık bir hayaldi, ne güzeldi...
şimdi vakit, çok erken çocuk...
biliyorum kalamazsın.
o treni kaçır demiştim sana,
es geç benim durağımı,
ellerimde yer yok çocuk,
avuçlarımın içi,
hâlâ saklı yaralarla kaplı...
çok alıştırma kendine çocuk,
mevsimler geçer,
ceketin asılı kalır,
avuçlarımda bir kabuğa daha dönüşür...
kaldıramam çocuk...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder